Başlayamamak

-

 Başlayamamak

Kış ayazında terk edilen karanlık yüzümle kaldık baş başa, ne yapmak istiyorum ne yapacağım ve nasıl başlayacağım hepsi  sadece hayat soruları. ne istiyorum bu hayattan ? ben burhindir. modern zamanın jack kerouck u olacağım. asya diyarını gezeceğim o zaman diyeceğim dinyaya. haykıracağım tüm kanım ve şarabımla BEN BURDAYIM VE YAŞIYORUM DÜNYA. Ben benden olur senin diyarı terk eyleyen hatıranda. Planlar programlar fiyakalı ortamlar. hepsinin canı ceheneme

bu kadar bunalmanın ve kaybolmamım sebbi çok açık. özden kopuş. ben diyar diyar gezen o adamım. özümü inkar eylersem, kimselere hayrım olmaz. olamaz.

Senin güçlü kalmak için kadına, paraya, dostlara ihtiyacın yok. Kendini bulmaya ihtiyacın var. Senin sen haline getir burhanım. kalk ve tekrar kendin ol. gülmeyi her şeyden çok seviyorsun adamım. bunu da böyle mümkün kılacaksın.

nereden mi başlanacak. formasyon sınavlarını hallet. youtuba başla. 

motivasyon bekleme. her şey başının üstünde dahi olsa. o masaya otur ve başla.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir küçük ateş

-
Ateş içinde yanarken yatağıma gömüldüm, dinlenmeye teslim olmayı bekliyorum. Melankoli denen o dağınık salonda, histerik bir dansın ortasında kendimi kaybettim yine. Bir yandan idealin yoluna dönmeye çalışıyorum, diğer yandan her nefes alışım savaşa dönüşüyor. Bu bir metafor değil, gerçekten nefes almak bile başlı başına bir işkence artık. Kafam bozuk, ruhum yorgun; idealin peşine düşmeyi boş ver, şu an düzgün bir nefes alabilmek bile lüks. Ama kalkacağım ayağa kendimi kendimden çekip çıkaracağım o boşluktan. Amaç bu olmalı ya zaten, kendini nasıl iyileştireceğini bilmek, önemli bir meziyet olmalı. Zihin, benden ve daha birçok ucubik hayatımın üyesi şuanki güncel durumdan kesinlikle memnun değil. Umarım sabah daha iyi olurum. 
Devamı

Evi Arayan Adam

-
Resim
 Her şeyin nasıl başladığını hatırlamak benim için pek kolay olmuyor ve gün geçtikçe eski dünyadan kalanlar, zihnimde yeni bir yok oluş yolunda sürünüyor. Bombalar patladığından beri beş kış geçti, yılbaşına üç hafta kadar kalmıştı ve her şeyden habersiz eski dünyanın güzel evlerinden birinde ailem ile soğuk bir kış akşamı geçiriyordum. Gecemi parlatan o felaket bombalarının ne kadar göz alıcı ve ölümcül olduğunu hatırlıyorum. Ekonomik olarak sıçmış olan ülkem doğal olarak bu tarz bir nükleer  kıyametin altından da kalkamadı, şuan Anadolu'da en azından benim bildiğim bir devlet artık yok. Dünyadaki gelişmiş bir çok medeniyetin de bu tarz bir felaket karşısında iyi bir sınav verdiğini pek sanmıyorum.  B eş yıldır organize insan toplulukları namına sadece birbirleriyle kavga eden serseri sürülerini görüyorum, eski Körfez semti bölgesinden merkeze kadar ufak tefek yerleşimler var ama toplasan tüm Samsun'da bin tane akıllı canlı anca vardır. İnsanlıktan tekrar bir medeniyet s...
Devamı